————————————————————–
Doel: De kinderen te leren, dat men bij het bidden moet wachten en het niet te gauw opgeven.
Leeftijd: 4 – 11j.
Nodig: Aankondiger.
Een deftige mevrouw.
Een kapster.
Een portier.
Attributen: Een mooie ring. Twee telefoons. Een telefoonboek.
————————————————————-
LEIDSTER: Bidden is praten met God. Dat weet iedereen. Maar als je met iemand praat, moet je ook
luisteren als de ander antwoordt, vind je niet?
Er zijn wel eens domme mensen. Ze vragen iets aan de Here God en vergeten helemaal te verwachten
dat Hij het gebed zal beantwoorden. Een goed voorbeeld hiervan is het volgende stukje. Een deftige
dame heeft iets kostbaars verloren, maar heeft ze ook geduld tot het gevonden is? Zoek dat zelf maar uit
in de volgende schets, genaamd DE KOSTBARE GOUDEN RING.
(Mevrouw zit op een stoel. De kapster kamt haar haar. Een telefoon en een telefoonboek staan onder
handbereik.)
Mevrouw: Steek m’n haar maar op, Annette, dat staat me zo goed. En dan die rode bloem erin.
Annie: Ja, mevrouw. Zal ik er nog wat lak over spuiten?
Mevrouw: Uitstekend en doe dan daarna even m’n nagels. (Kijk naar haar hand en schrikt.)
Lieve help! M’n kostbare gouden ring met diamanten die ik nog van m’n man heb gekregen. Ik heb hem
toch niet verloren, Annette?
Annie: Zal ik even in uw slaapkamer kijken?
Mevrouw: Nee, wacht. Ik weet het al. Gisteravond, op het concert heb ik hem even afgedaan en op het
plankje voor me gelegd. O, lieve help.
Annie: Als ik u was zou ik maar gauw even de schouwburg bellen. Ik pak het telefoonboek wel.
Mevrouw: S…s…s… schouwburg. Hier heb ik het nummer al. 444512. Het is zo’n kostbare ring.
(Terwijl de dame belt verschijnt de portier in beeld met de telefoon.)
Portier: Ja, met de portier van de Schouwburg.
Mevrouw: Met de portier? O, gelukkig dat u er bent. U spreekt met mevrouw Witjes. Gisteren heb ik m’n
dure ring met diamanten in de schouwburg laten liggen. Ik zat op de eerste rij van het balkon, bij het pad
links. Hebt u die soms gevonden?
Portier: Dat is niet zo leuk voor u, mevrouw. Maar als u aan de lijn blijft, zal ik even gaan kijken.
Mevrouw: Jazeker. ………………Wat duurt het toch lang. ……….Nou, ik heb nog wel wat anders te
doen hoor, wat denkt hij wel. (hangt op.)
Portier: (komt hijgend terug) Ja, hallo, bent u daar mevrouw?
Hallo, hallo, mevrouw… Uw ring is gevonden, hoor! Nou ze is er niet meer… Gewoon opgehangen… Snap
je dat nou? Daar heb ik nou zo m’n best voor gedaan. Al die trappen op en af en nou heeft ze geeneens
geduld om te wachten. Zou ze achteraf de ring toch niet zo erg missen?
(kijkt ernaar haalt zijn schouders op) Nou, dan houd ik hem zelf maar.
LEIDSTER: Beste mensen, dit stukje werd gespeeld door.………..
De kinderen komen een voor een naast elkaar staan en buigen.
