Pasgeleden maakte ik het mee, dat iemand een minuut voordat de dienst begon met een zeer
verouderde kinderbijbel aan kwam zetten en zei: ‘Het verhaal dat vandaag aan de beurt is, wil ik
voorlezen, maar het is zo ouderwets! Wat zal ik doen?’
Deze leidster had het programma al drie weken daarvoor gekregen. Ze was niet op de vergadering
geweest, waar we het thema bespraken, (dat kan wel eens voorkomen) maar had er later ook niet naar
gevraagd. Ze had het verkeerde verhaal (van de week ervoor) genomen en vroeg pas hulp toen de dienst
al haast begon. Geloof me ik ben gaan huilen toen ik thuis kwam uit de kerk. ‘Heer, hoe kan ik de anderen
motiveren, help me toch!!’
We hebben de kinderen maar drie kwartier, hooguit een uur per week. (Als ze tenminste elke week in de
kerk zijn) Ze hebben zo ontzettend weinig bijbelkennis, dat ze niet eens weten hoe de zoon van Eva
heette, die zijn broer vermoordde. Ze weten niet eens dat Maria uit het Nieuwe Testament komt en Eva uit
het Oude…
En wij doen zo weinig moeite, dat we niet vertellen, maar voorlezen… Dat we een kinderbijbel hebben uit
het jaar nul? … Dat we niet weten welk verhaal er aan de beurt is en wat voor thema we in deze periode
behandelen?…
Dat we niet de week ervoor in gedachten ermee bezig zijn, zodat de Heilige Geest het in ons tot leven kan
laten komen?…
Vroeger werd er op de christelijke school elke dag uit de Bijbel verteld. Dat is al niet meer zo. Vroeger
kwamen er in de evangelische kringen waar ik in verkeer kerkelijke mensen binnen, die behoorlijk wat
bijbelkennis hadden. Nu komen er allerlei gebroken mensen binnen, die zelf geen steek afweten van
Gods woord.
Vroeger werd er elke dag na tafel gelezen en gedankt. Dat is ook niet meer zo. Er is een tv programma
wat bekeken moet worden. Er is een computerspel dat nog gespeeld moet worden… En op de
kinderdienst worden de kinderen leuk bezig gehouden, want ze moeten het vooral naar hun zin hebben.
Maar, lieve mensen, ze schreeuwen om voedsel voor hun ziel!!
Ik ga gewoon denken over het oprichten van een kinderbijbelschool om de kloof te overbruggen.
Heer! Ik roep tot U voor de kinderen van de christenen van deze tijd. Geef toch gemotiveerde
kinderwerkers. Deze kinderen moeten de volgende kerk vormen. Wie weet moeten zij wel een vervolging
meemaken! Heer, wij weten het niet meer. Maar U zei: Ik heb voor U gebeden, dat uw geloof niet
ophoudt. Dank U wel daarvoor!
