Er is een bladzijde in opa’s dagboek waar Shirley echt van gaat griezelen. Stefan niet… (Zegt’ ie tenminste.)
Weet je wat er op die bladzij achter een heleboel plakband vastgeplakt zit? Een dooie tor met lange vreetkaken en harige poten. Brr! Wat een kanjer. Opa schreef eronder: Op Pasen van dit jaar, vonden we dit insect, met op zijn poten haar! Toen we een steen hadden opgelicht, vluchtte hij weg voor het licht. (Zo is de duivel op de vlucht gegaan voor onze Heer, want Hij is opgestaan.)’
Met een zucht doet Stefan het dagboek dicht. Tsja, wat een bijzonder paasfeest was het geweest. Dat kwam zo.
Heel vroeg op paasmorgen zouden ze met een groep mensen van de kerk meegaan om te gaan zingen bij het ziekenhuis.
‘Zorg ervoor, dat jullie op tijd zijn.’ had opa hen op het hart gedrukt, maar zelf was hij niet op tijd. Stefan en Shirley zongen de mooie liederen zonder hem mee. De groep was al lang weer verder getrokken toen opa kwam aanhollen. De wekker was niet afgegaan. Jammer, hoor! Hij had er zo graag bij willen zijn. Teleurgesteld gingen ze op de stoep van een flatgebouw zitten.
‘Ach, opa,’ zei Stefan troostend, ‘Dan zingen we met z’n drieën toch nog een liedje.’ en voegde de daad bij het woord. Plotseling hoorden ze vanuit een raam iemand met boze stem roepen: ‘Hé, ga ergens anders je ei leggen!’
Dat was wel hard, zeg. Ze dropen af, maar gelukkig wist opa toch nog wel iets leuks. Bij zijn huisje gekomen, wrikte hij een steen los uit het tegelpaadje.
‘Kijk maar eens goed naar die zwartkijkertjes, jongens.’ zei hij. ‘Ze kunnen niet tegen het licht, zie je wel?’
Een heleboel mieren begonnen driftig met eieren te slepen. Pissebedden renden heen en weer en een dikke vette tor kroop gauw onder de volgende tegel. Dus moest die ook weggehaald worden. Als opa er geen stokje voor had gestoken, zouden ze zijn hele tegelpaadje opgebroken hebben.
Hij riep ze maar gauw binnen voor een kopje thee met een paaskrentenbol. Op de tafel legden ze, in een leeg lucifersdoosje, de dooie tor. Hij had een tegel op z’n kop gekregen, de zielenpiet.
‘We bewaren hem in ons dagboek.’ zei opa.
’s Middags na de kerkdienst gingen ze weer naar opa’s huisje. Hij had namelijk die week een leuk spel gekocht. Je moest een heleboel dominostenen op een rij zetten. En als je dan de eerste omgooide, vielen ze allemaal. Japie kwam ook met zijn doos, zodoende stond opa’s kamer helemaal vol. Wat een spannend moment zeg, toen de eerste viel. Het werd een fijne dag en dat moet ook zo, vond opa, want het Paasfeest is het belangrijkste feest dat er is.
Vraag 1: Waarom zoekt een dief de duisternis op?
Vraag 2: Ze zeggen wel eens: ‘Jezus was de eersteling uit de doden.’ wat zou dat betekenen?
Vraag 3: Waarom is pasen het allerbelangrijkste feest voor de christenen?
