Een toren, een toren, een toren, hoog in de lucht.
We bouwen een hoge toren en God in de hemel zucht.
We bouwen, we bouwen, een toren met zweet en met
kracht.
We bouwen boven de wolken, maar God in de hemel
lacht.
Geef stenen, geef stenen.
De top in de Hemel reikt.
Het asfalt dient tot leem,
maar God buigt zich voorover en kijkt.
Wat zeg je, wat zeg je?
‘k Weet niet waarom je me sart.
Ik kan je niet verstaan, want God heeft de taal verwart.
We horen, we horen een nieuwe pinksterspraak.
Gods liefde daalt nu neder.
We bouwen aan Jezus’ zaak.
