‘Mam, is dat niet zielig? Dat nieuwe Surinaamse meisje, Jo Ann, is eigenlijk niet een dochter van de familie Koorndijk. Ze is een vondeling. Dat heeft ze vandaag in de klas verteld.’
Het is lunchtijd. Shirley en Stefan zitten met hun moeder aan de broodmaaltijd. En Shirley flapt eruit wat haar de hele ochtend al bezighoudt. ‘Ja, mam en ze is door haar echte moeder in een reiswiegje op de stoep van de Koorndijks neergelegd. Ze zegt, dat ze ook weet wie haar echte moeder is. Kent u die beroemde zangeres Flower Ilonka? Nou, daar is zij een dochter van. Jo Ann zegt dat Flower natuurlijk helemaal geen tijd had voor een kind, met al die optredens, enzo… Maar als ze groot is mag ze bij Flower wonen.’ Moeder kijkt Shirley verbaasd aan. Wat een vreemd verhaal. ‘Zei Jo Ann dat? Sjonge zeg, wat aardig van die Koorndijks om haar te adopteren.’
Shirley is het helemaal met moeder eens. Ze eet een tijdje heel stil haar brood op. Is er iets wat haar bezighoudt? Ja hoor! Ze vraagt zich af of ze zelf wel een echt kind is van haar ouders.
Die middag na schooltijd regent het nogal. Stefan, Shirley, Japie en Mehmet gaan dan ook een spelletje doen. Ze hebben pas een nieuw spel gekregen, een soort spionnenspel. Een van hen is spion en de anderen moeten raden waar hij zich bevindt. Het is alleen jammer dat Stefan vals speelt. Hij liegt over de plaats waar hij zich als spion bevindt. Ja, zo kunnen de anderen hem nooit pakken. Het eindigt dan ook in een fikse ruzie, juist als moeder thuiskomt. ‘Houdt op!’ roept ze, terwijl ze haar paraplu in de gootsteen zet. ‘Stefan zat te liegen, mam.’ klikt Shirley. ‘Zo kunnen we niet leuk spelen.’
‘Over liegen gesproken,’ antwoordt moeder, ‘Dat van Jo Ann is helemaal niet waar. Ik heb net haar moeder gesproken. Ze schrok erg van dat rare verhaal. Jo Ann schijnt het tegen meer mensen verteld te hebben. Vreemd hoor!’
Bombombom! Wat is dat nou weer? Er bonst iemand op de voordeur. Het is opa Krentenbol met een grote doos. Hij heeft mensen nodig als publiek. In die grote doos zit namelijk een buikspreekpop en een leuke veren bloem. Opa doet al een tijdje mee met de Straatevangelisatiegroep en zijn buikspreekpop Charley trekt veel publiek. Maar opa moet wel veel oefenen. Dat doet hij bij zijn familie. Stefan, Shirley, Japie en Mehmet gaan gauw op de bank zitten. Leuk hoor! Kan je lachen!
‘Charley, ben jij wel naar school geweest vandaag?’ vraagt opa.
‘Jaha! Ik wel.’ antwoordt Charley ondeugend. Maar dan buigt de bloem in opa’s linkerhand voorover. Het is een leugendetector. Iedere keer als Charley liegt, verwelkt hij. En Charley liegt nogal vaak. Echt lachen, zeg! De kinderen vinden het prachtig. Ze willen natuurlijk het geheim achter de bloem weten. En Shirley wil de bloem wel mee naar school nemen. Dan kan ze tenminste precies weten wanneer iemand liegt. Maar opa geeft zijn geheim niet prijs. Logisch toch!
Vraag 1: Wanneer kun je met liegen iemand schade berokkenen?
Vraag 2: Waarom zou de Here God willen dat we de waarheid spreken?
