‘Stefan.’
Hijgend van het harde lopen overhandigt Japie een briefje aan Stefan.
‘Hier, van je opa. Toen ik daarnet langs zijn huis kwam, vroeg hij mij dit aan jou te geven.’
Stefan maakt het nieuwsgierig open. Japie wil ook graag weten wat erin staat, maar Stefan doet erg geheimzinnig. In het briefje staat: ‘Ik heb wat voor je.’
Na schooltijd gaat hij gauw bij opa langs. Wat zou ‘het’ betekenen? Opa geeft hem een pakje. Vol verwachting scheurt Stefan het papier eraf. Het is een kweekbak voor jonge plantjes. Daarin kun je zaadjes doen. Leuk, zeg! Een zak met aarde is er bij en natuurlijk een zakje zaadjes, kleine harde knobbeltjes. Anemoontjeszaad staat er op het pakje. Stefan bedankt opa voor het fijne cadeau.
‘In elk bakje één zaadje,’ adviseert opa, ‘anders maken ze ruzie. En dan heb je ook dit nog nodig…’
Opa haalt van de keukenplank een flesje met een bloemetjesetiket. In ouderwetse letters staat erop geschreven: ‘Geduld, elke dag een lepel.’
Stefan lacht. Hij snapt het.
‘En niet steeds de plantjes uit de aarde halen om te kijken of de worteltjes wel groeien, hoor!’ grapt opa. Stefan doet het kurkje van de fles. De inhoud ruikt verdacht veel naar cola. Thuisgekomen moet Shirley natuurlijk zijn schatten bewonderen. Samen doen ze de zaadjes in de zwarte aarde en, ja hoor! Na een week komen de eerste groene sprietjes al boven de grond.
Het is zaterdagochtend. Stefan moet naar voetballen, maar de band is lek. Papa is er niet. Dan moet hij hem zelf maar proberen te repareren. Hup, de fiets op z’n kop en beginnen maar. Och, maar de band wil er niet af. Stefan krijgt er een rood hoofd van. Kwaad geeft hij de fiets een trap.
‘Rotfiets!’
Shirley kijkt om het hoekje van de schuurdeur. Lachend haalt ze van achter haar rug het flesje geduld te voorschijn.
‘Neem een slokje hiervan, Steffie!’ plaagt ze. Stefan wordt witheet.
‘Blijf van m’n spullen af, nare griet!’ schreeuwt hij, terwijl hij een greep doet naar het flesje. Maar, o wee! Shirley valt en het flesje breekt. Beteuterd nemen ze de schade op. Gelukkig heeft Shirley geen wondje. Samen gaan ze moeder vertellen wat er gebeurd is. Die zegt: ‘Bel opa maar op voor een nieuw flesje en bestel gelijk voor mij een liter Geduld Speciaal.’
Die grap kunnen Stefan en Shirley niet waarderen.
Opa kijkt wel gek op van dat telefoontje. Zo’n grote bestelling? Nou, nou. Hij kan wel een winkeltje gaan beginnen.
Vraag 1: Heb jij ook wel eens geduld nodig?
Vraag 2: Bij wie kun je geduld krijgen?
Vraag 3: Zou een kunstenaar ook geduld nodig hebben?
