Alexander de Grote, die ongeveer 350 jaar voor Christus koning was van Macedonië, was een beroemd veldheer. Hij streed tegen de Grieken, de Perzen, de Syriërs en de Egyptenaren.
Alexander deed zijn naam eer aan, want die betekent: weerbare man.
Op een dag werd er een soldaat bij hem gebracht die zich nog al laf had gedragen.
‘Hoe heet je?’ baste de grote veldheer hem toe.
‘Alexander, mijnheer.’ stottert de man.
‘Alexander?’ briest de koning woedend. ‘Jij? Dat is onmogelijk. Je kunt twee dingen doen. Verander onmiddellijk je naam of verander jezelf!’
De geschiedenis vermeldt niet wat de soldaat deed. Maar dit voorbeeld wordt vaak aangehaald als het gaat om christenen die niet leven volgens Gods woord.
Noemt men jou een christen?
Leef er dan naar of verander je naam.
Radicaal, hè?
