David staat voor het raam te kijken. Daar komt de post. Plok, plok, klep! O, er valt veel in de brievenbus. Gauw loopt David naar de gang. Ja hoor! Brieven en een kaart. Oma, ik heb de post. Leuk, zegt oma, geef maar h
ier. Deze brieven zijn voor opa. Maar de kaart is voor jou en Miep. David kijkt bekijkt de kaart eens. Er staat een man op met een zwarte hoed. Hij leunt op een ezel. Als je op de kaart drukt, speelt hij een liedje. Leuk, zeg! Mamma en pappa stuurden die kaart. Ze zijn op vakantie in Spanje. Ze schrijven: Lieve David, jij bent onze stoere bink. Zul je lief zijn voor Miep? Als we terugkomen krijg je wat moois. Dag! Veel kusjes. De hele dag loopt David met zijn kaart te sjouwen. Iedereen moet hem zien. En ’s avonds aan tafel ligt de kaart naast zijn bord. David speelt ermee als opa uit de Bijbel leest. David, zegt opa, jij hebt een kaart. Ik heb een brief van God. De Bijbel is een brief van God. David kijkt verbaasd. Is dat zo? Dan zal hij maar gauw goed luisteren.
