Op een klein balkonnetje boven op het hek,
zitten zeven mussen, want ze hebben trek.
Ze wachten daar op Romeo, met zijn plankje kruim.
Eén mus zit te tsjilpen met zijn kopje schuin.
Twee mussen maken ruzie om wat oude koek.
Een wipt steeds maar verder tot de andere hoek.
Een vliegt ongeduldig weg. Twee erachteraan.
Maar ze komen snel terug. De deur is opengegaan.
Zeven dikke mussen brutaal en ook wat bang, pikken alle
kruimels op.
Och, het duurt niet lang.
Dan vliegen ze weer verder naar ’t volgende adres.
Als Romeo ze tellen wil, ziet hij er nog maar zes.
Fluitend gaat hij aan zijn werk en hij denkt heel blij:
God die voor de mussen zorgt, zorgt nog meer voor mij.
