‘Omdat jullie morgen vakantie krijgen,’ schrijft opa Krentenbol, ‘heb ik een leuk feestje bedacht voor vanmiddag. Ik heb een viltstift en twee spuitbussen gekocht, een gouden en een rode. Vanmiddag gaan we lekker het fietstunneltje bij de Spinozaweg onderspuiten. Hebben jullie goed geoefend op graffitiletters? Ja toch? Want ik kan alleen maar schuinschrijven. Groeten van opa.’
Moeder ziet de kinderen gniffelend in een hoek van de kamer op de grond zitten.
‘Wat schrijft opa?’ vraagt ze.
‘O, niks.’ giechelen Stefan en Shirley geheimzinnig.
‘Laat maar eens lezen.’ zegt moeder streng.
Ze moet die opa ook een beetje in de gaten houden.
‘O! Maar dat mag niet, hoor! Weet je wat? We gaan opa er mooi tussen nemen.’
Moeder heeft een leuk plannetje. Ze is niet voor niks de dochter van opa Krentenbol.
‘Hier, met dit geld gaan jullie naar de feestwinkel in de Jan Steenstraat en dan koop je…. een flesje verdwijninkt.’
‘Wat is dat?’ vragen de kinderen verbaasd.
‘Dat is inkt, die verdwijnt na een paar tellen. Als je die op iemands kleren spuit, schrikt ‘ie zich een hoedje, maar er blijft geen vlek achter.’
De kinderen gaan erop uit. Als opa eens wist wat er hem boven het hoofd hangt!
‘Hallo, opa.’ begroeten de kinderen opa.
‘Zo rakkers,’ bromt opa, ‘Mochten jullie wel van mamma? Of hebben jullie niet verteld wat we gaan doen.’
‘O nee, we mogen best, hoor! Mamma zei: ‘Dat is een goed idee. Begin maar bij opa’s trui en verder opa opa’s behang. Hebt u de spuitbussen al klaar liggen?’
‘Eh…’ aarzelt opa.
‘Dat geeft niet, hoor!’ zegt Shirley, ‘We hebben zelf ook wat meegenomen.’
Snel spuit ze een grote vlek op opa’s trui.
‘Niet doen, apenkop! M’n goeie trui.’ schrikt opa.
Hij tuimelt achterover met z’n beentjes in de lucht. De kinderen springen bovenop z’n buik.
‘Zo, eigen schuld, stouterd! Nou gaat u er aan, hoor!’
Ze stoeien nog even door. Dan ploffen ze hijgend op de bank. Opa bekijkt zijn trui. Waar is die vlek nou? Hij kan hem niet vinden.
‘Haha! We hebben u lekker gefopt.’ lachen de kinderen. ‘Het is verdwijninkt.’
‘Gelukkig!’ zucht opa, ‘Ik beloof plechtig dat ik nooit meer op muren en tunneltjes zal schrijven. Erewoord.’
‘Het is u maar geraden ook.’ zeggen de kinderen streng.
Vraag 1: Van wie zijn die muren van tunneltjes en gebouwen, die kinderen volspuiten?
Vraag 2:Zou het veel geld kosten om alles weer schoon te spuiten?
Vraag 3: Zou jij het leuk vinden als iemand in jouw kamertje overal op ging schrijven?
