Geschreven door Josine de Jong (zie bijbelverhalen.nl)
Het is een stralende dag. Moeder zit voor het open raam te naaien. Op het paadje achter het huis loopt Tommie, haar zoontje, met zijn vriendinnetje Loes. Ze praten samen over wat ze zullen gaan spelen. Zullen ze gaan hinkelen of steentjes zoeken? Een zandkasteel in de zandbak bouwen? Tommie wil het liefst naar de klimtouwen. Hij kan heel hoog klimmen. Dan voelt hij zich net een matroos op een schip. Maar Loes zegt teleurgesteld: ‘Daar mag ik niet naar toe van m’n moeder, want ik ben er wel eens uitgevallen. Zo… recht op m’n hoofd. Dat deed pijn, joh!’
Wat jammer, Het leek Tommie juist zo leuk. Ineens krijgt hij een goeie ingeving.
‘Weet je wat, Loes,’ hoort moeder hem zeggen, ‘Je gaat gewoon en dan vraag je vanavond aan de Heer Jezus vergeving.’
Loes weifelt. Zou dat echt zo kunnen? Tommie zet door.
‘Natuurlijk kan dat. God vergeeft je alles, maar je moet mij wel beloven dat je vanavond voor het slapen gaan vergeving zal vragen aan Jezus.’
‘Goed dan,’ zucht Loes opgelucht.
En weg hollen ze. Moeder glimlacht achter haar naaimachine. Ze zal Tommie vandaag moeten leren wat er in Spreuken 28: 13 staat.
‘Wie zijn zonde belijdt en niet meer doet, zal vergeving ontvangen.’
Zullen die kleintjes dat begrijpen?
